پینگ یکی از عوامل مهم در تعیین سرعت اتصال اینترنت و شبکه محسوب می‌شود و هرچه کمتر باشد، به‌معنای اتصال سریع‌تر خواهد بود.

اگر از کاربران دنیای اینترنت محسوب می‌شوید و با کاهش سرعت و تأخیر در اتصال مواجه‌اید، حتما اصطلاح پینگ (Ping) را شنیده‌اید؛ اصطلاحی که اغلب در میان بازیکنان بازی‌های آنلاین هم زیاد شنیده می‌شود. قطعا تاکنون از خود پرسیده‌اید: پینگ چیست و چگونه پینگ را کاهش دهیم؟ آیا می‌توان آن را تاحدممکن (حتی صفر) کاهش داد؟ در تعریف ساده، پینگ عامل و دستوری برای اندازه‌گیری تأخیر اتصال بین دو دستگاه در هر شبکه به‌شمار می‌رود. دستور محاسبه‌ی پینگ تقریبا در تمامی سیستم‌‌عامل‌ها اجرا‌کردنی خواهد بود و بازی‌های آنلاین نیز در اکثر موارد، پینگ کاربر را به او نشان می‌دهند تا متوجه تأخیر در اتصال به سرور بازی باشد.

پینگ معیاری برای درک تأخیری است که در تمامی فعالیت‌های آنلاین خود احساس می‌کنیم. انواع فعالیت‌های آنلاین از کلیک‌کردن روی لینک، به‌روزرسانی وضعیت در پلتفرم‌های گوناگون، ارسال و دریافت پیام و بارگذاری فایل تا استریم بازی ویدئویی و انواع وظایف دیگر، به پینگ وابسته هستند. به‌عنوان مثال، اگر در حال مرور وب‌سایتی هستید و بارگذاری هر صفحه از آن به زمان زیادی نیاز دارد، احتمالا اتصال اینترنتی شما به وب‌سایت مذکور پینگ بسیاری دارد؛ درنتیجه، اتصال و بارگذاری سریع هم به‌معنای پینگ اندک خواهد بود.

پینگ چیست و چه کاربردی دارد؟

پینگ را نمی‌توان در دسته‌ی عوامل کارایی دانست. همان‌طورکه گفته شد، پینگ ابزاری برای اندازه‌گیری تأخیر اتصال بین کامپیوتر شما و سرور از راه دور است. پینگ می‌گوید ارسال هر پکت (بسته) داده از کامپیوتر شما به سرور و دریافت پاسخ آن، چقدر طول می‌کشد. قطعا تاکنون این رخداد را تجربه کرده‌اید که پس از کلیک روی لینکی، صفحه‌ی وب به‌صورت آنی بارگذاری نمی‌شود. درواقع، تأخیری کوتاه بین کلیک و بازشدن صفحه وجود دارد که البته برخی مواقع کوتاه نیست و حتی شاید یک دقیقه طول بکشد. کامپیوتر باید درخواست بارگذاری صفحه را به سرور ارسال و پاسخ آن را دریافت کند. رفت‌وآمد پکت داده به زمان نیاز دارد و پینگ زمان مذکور را اندازه‌گیری می‌کند.

پینگ ابزاری برای اندازه‌گیری تأخیر اتصال دو کامپیوتر در شبکه است

پینگ اهمیت زیادی در بازی‌های آنلاین دارد و نشان‌دهنده‌‌ی زمانی است که طول می‌کشد تا حرکت شما در بازی، در سرور اصلی ثبت و اجرا شود. به‌عنوان مثال، اگر بازی آنلاینی را با پینگ 20 میلی‌ثانیه اجرا کنید، دستورها و حرکت‌های شما تقریبا بدون وقفه و آنی اجرا می‌شوند. اگر پینگ به رقمی مثلا 200 میلی‌ثانیه‌ای برسد، حرکت‌ها با تأخیر زیادی اجرا می‌شوند و نمی‌توانید با بازدهی و قدرت لازم بازی کنید. به‌همین‌دلیل، پینگ هر کاربر به‌صورت آنی هنگام انجام بازی آنلاین به او نمایش داده می‌شود تا سرعت و بازدهی خود را تخمین بزند. درنهایت، پینگ کمتر به‌معنای سرعت بیشتر خواهد بود و کاهش پینگ از اقدام‌هایی است که اغلب کاربران دنیای اینترنت به‌دنبال آن هستند.

پینگ چگونه کار می‌کند؟

سازوکار اندازه‌گیری تأخیر اتصال با پینگ، آن‌چنان پیچیده نیست و در مراحل زیر خلاصه می‌شود:

  • کامپیوتر شما یک بسته‌ی کوچک داده (در اصطلاح شبکه به‌نام پکت شناخته می‌شود) به کامپیوتر دیگر (سرور وب‌سایت یا هر کامپیوتر در یک شبکه) ارسال می‌کند. فراموش نکنید اینترنت شبکه‌ی کامپیوتری جهانی است و پینگ را می‌توان در کاربردهای شبکه‌ی داخلی بین کامپیوترهای یک خانه یا دفتر کار هم آزمایش کرد.
  • کامپیوتر مقصد، پکت داده را دریافت می‌کند که درخواست پاسخ هم در آن وجود دارد.
  • کامپیوتر مقصد، پاسخ را به‌سمت شما ارسال می‌کند. 

سه مرحله‌ی بالا، یک پینگ را تشکیل می‌دهد که اندازه‌گیری رفت‌وآمد پکت، مقدار پینگ خواهد بود. به‌عنوان مثال، تصویر زیر اجرای دستور پینگ را برای وب‌سایت همدیگه نشان می‌دهد. دستور مذکور چهار پکت داده را به سرور ارسال می‌کند و زمان رفت‌‌و‌برگشت هر پکت را در یک خط نشان می‌دهد. درنهایت هم، گزارشی کلی از پینگ و مقدار میانگین آن مشاهده می‌کنید. برای اجرای این دستور و اندازه‌گیری پینگ اتصال به هر وب‌سایت کافی است خط فرمان ویندوز را از منو استارت و نوشتن عبارت cmd اجرا کنید. سپس در پنجره‌ی بازشده، دستور را با یک فاصله و سپس دامین کامل وب‌سایت هدف بنویسید؛ مانند ping zoomit.ir.

دستور پینگ در دسته‌ی دستورهای ICMP قرار می‌گیرد که خلاصه‌ی عبارت Internet Control Message Protocol است. این پروتکل در بین کامپیوترهای حاضر در یک شبکه اجرا می‌شود تا بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. وقتی پکت ارسال می‌شود، یک درخواست echo یا همان پاسخ در آن وجود دارد و سرور به‌همین‌دلیل به پکت پاسخ می‌دهد. البته همه‌ی کامپیوترهای حاضر در شبکه‌ها لزوما به درخواست‌ها پاسخ نمی‌دهند. اگر مدیر سیستم پاسخ به echo را در آن‌ها خاموش کرده باشد، هیچ پاسخی دریافت نمی‌کنید و احتمالا با پیغام خطای Request timed out روبه‌رو می‌شوید.

استفاده از پینگ برای شناسایی ازدست‌رفتن پکت

ازدست‌رفتن پکت (Packet Loss) یکی از رخدادهای مرسوم در ارتباطات شبکه محسوب می‌شود. با استفاده از پینگ می‌توان از‌دست‌رفتن پکت را هم در یک شبکه اندازه‌گیری کرد. به‌عنوان مثال، اگر دستور پینگ را اجرا کنید و در 6 خط یا بیشتر، پیام Request timed out نمایش داده شود، با ازدست‌رفتن پکت روبه‌رو شده‌اید. به‌بیان‌دیگر، یا پکت‌ها به مقصد یا پاسخ به کامپیوتر شما نرسیده است. در تعریف ساده، ارتباط بین کامپیوتر شما و کامپیوتر مقصد وجود ندارد.

اجرای دستور پینگ و شناسایی ازدست‌رفتن پکت، برای بررسی مشکلات اینترنت کاربرد دارد. وقتی پکت‌ها از دست بروند، یعنی مشکلی یا در شبکه‌ی اینترنت خانگی و ISP یا در اتصال کلی اینترنت و وب‌سایت مقصد وجود دارد. برای بررسی عمیق‌تر، بهتر است پکت لاس را برای وب‌سایت‌های گوناگون بررسی کنید. به‌عنوان مثال، اگر دسترسی اینترنت به وب‌سایت‌های خارجی قطع شود، با اجرای پینگ برای وب‌سایت‌هایی با سرور داخل پکت لاس ندارید؛ اما برای وب‌سایت‌هایی همچون google.com، با پیغام خطای Request timed out روبه‌رو می‌شوید.

درباره‌ی دستیابی به پینگ صفر نیز باتوجه‌به توضیحات گفته‌شده، می‌توان ناممکن‌بودن آن را ادعا کرد. به‌هرحال، ارسال و دریافت پکت حتی به روتر خانگی هم به زمان نیاز دارد و با اتصال کابلی به روتر نیز نمی‌توان به پینگ صفر رسید. شاید زمانی با درهم‌تنیدگی کوانتومی بتوان پینگ را به صفر رساند. اگر زمانی به فناوری استفاده از درهم‌تنیدگی کوانتومی در اینترنت دست پیدا کنیم، شاید پینگ صفر هم ممکن شود. البته در یک صورت می‌توان پینگ کمتر از یک میلی‌ثانیه را تجربه کرد و آن هم با ارسال و دریافت پکت با کامپیوتر اصلی، یعنی اجرای دستور ping localhost، ممکن می‌شود.

منبع makeuseof

از سراسر وب

  دیدگاه
کاراکتر باقی مانده